Bu metinde yer alan edebi anlamlı sözler, insanın hayatı, ilişkileri, karakteri ve inançları üzerine derin düşünceler içermektedir. Her bir cümlede insanın iç dünyasına ışık tutan, yaşamı anlamlı kılan ve düşündürücü mesajlar bulunmaktadır. İnsanın içsel yolculuğu, doğru tercihler yapma, sabır, sevgi, iman, adalet gibi temel değerler üzerinde durulmuş ve insanın kendini tanıması, anlaması gerektiği vurgulanmıştır. Aşk, özlem, yalnızlık, umut, mutluluk gibi kavramlar da işlenmiştir. Özlü sözler ve benzetmelerle desteklenen bu mesajlar, insanın kendini geliştirmesi ve olgunlaşması için yol gösterici niteliktedir
Aşkın aldı benden beni, bana seni gerek seni.
Her şeye vaktimiz var. Lakin vakti verene vaktimiz yok. Ne acı!
Ya söyleyecek sözü olmalı insanın ya da susacak edebi.
Benimle yarına gelecek olsaydın; seni dünde bırakmazdım!
Velhasıl kelam.. Hissettiğin kadar kalbinde, söyleyemediğin kadar dilindedir.
Baktın hayatın tadını çıkaramıyorsun; tadını kaçıranı, hayatından çıkar!
Ben senin mutluluğunu istiyorum dedi ve dediğini de yaptı. Aldı gitti.
Hiçbir şey göründüğü gibi değildir. Bugün hayat veren su, yarın sizi boğabilir. Mevlana
Ben geçmişimi dürdüm, büktüm, çöpe attım. Çöpü karıştırmak köpeklerin işidir.
Bunca boş konuşan insanın arasında, dilsiz olmak engel değil, devrimdir. Özdemir Asaf
Ömür boyu süren hasretler vardır. Ne yaşarsa yaşasın, bir yanı eksik kalır insanın.
Her kahkahanda Allah’a teşekkür etmiyorsan, neden her ağladığında O’na kızıyorsun?
Yanmak var yanmak var, odun yanınca kül olur adam yanınca kul olur.
Bir dua gönder bana can evinden gizlice. Hâl olur, ferman olur, derdime derman olur.
Sevmek bu kadar güzelse, kim bilir sevmeyi yaratan ne kadar güzeldir.
Bazen kapanmakta olan bir kapıya o kadar uzun süre bakarsınız ki; açık olanı çok geç görürsünüz.
Eğitimin pahalı olduğunu düşünüyorsanız, cehaletin bedelini hesaplayın.
Parçaları kaybolmuş puzzle gibi artık insanlar. Kiminin kalbi, kiminin ruhu, kiminin bir beyni yok.
Bir daha beni sevdiğini söyleme! Neden biliyor musun? Çünkü yine inanırım.
Uçamazsan koş, koşamazsan yürü, yürüyemezsen sürün. Ama naparsan yap ilerlemek zorundasın.
Öyle büyümüş ki içimizdeki yalnızlık sevilmeyi beklerken, beklemeyi sevmişiz.
Sesini değil sözünü yükselt! Yağmurlardır büyüten zambakları, gök gürültüleri değil.
Olduğun yerde mutlu değilsen eğer, güzel bir cümle kur ve içinde yaşa!
Hadi simit satanı anladım, kestane satanı da. Peki ya dost satan, o da mı ekmek parası?
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır, bir güldürür; sen hem bir hastalık, hem de sağlık gibisin.
İnsan parasını kaybedince fakir, özgürlüğünü kaybedince esir, aşkını kaybedince şair olurmuş.
Bilirsin, sigarayı da kalem tuttuğum gibi tutarım. Ondan tüter sevda sözleri.
Uykumun içinde bir rüya, rüyamda bir gece, gecede ben… Bir yere gidiyorum delice. Aklımda sen.
Unutmayın, yaktığınız can kadar canınız yanacak ve üzdüğünüz kadar üzüleceksiniz.
Gel be, gel işte. Küfrüm tövbeme karışsın, aklım fikrime. Öyle bir gel ki bana, nefes nefese.
Dışarıya kar, yüreğime hasret, fikrime sen. Nasıl yağıyorsunuz üçünüz birden; bir bilsen.
Kimse benimle oynamıyor diye ağlayan çocuk! Sen büyü hele, bak ne oyunlar oynayacaklar seninle.
Açık çay içerdi hep. Demli olunca bardağın diğer tarafından beni göremezmiş. Öyle derdi.
Küçük bir çocuğun yokuş aşağı koşması gibi seni düşünmek. Biraz heyecan, biraz da düşecekmiş korkusu.
Çocuk olsam yeniden… Bir tek düştüğüm için acısa içim ve kalbim; çok koştuğum zaman çarpsa sadece.
Bazı şeyler İstemsiz olur. Öksürmek gibi, hapşırmak gibi, esnemek gibi; ya da ne bileyim, özlemek gibi.
Kalbin kırılabilir ya da dünyanın en güzel aşkını yaşayabilirsin. Ama denemediğin sürece asla bilemeyeceksin.
Kitap okumanın tadını bilenler bilir ki, okumak deniz suyu içmek gibidir. İçtikçe susarsınız, susadıkça içersiniz.
Diğerlerine benzemiyor yokluğun Diğerlerine benzemiyor ayrılığın… Niye benzesin ki? Hepsinden çok sevilmedin mi?
Hayatın 4 işlemi vardır: Başarı, insanı toplar. Başarısızlık eksiltir. Aşk çarpar. Ayrılık böler. Geriye sadece sen kalırsın.
Baharda kışı, kışın da baharı özler insan. Ne uzaksa onu özler. Kavuşmak şart mı? Boş ver! Bazı şeyler yokken güzel.
İyi insan lafın üstüne gelir” demişse eskiler ve ben sürekli seni konuştuğum halde gelmiyorsan; demek ki iyi bir insan değilsin.
Sükût eyle ey kalbim, kalmadı artık söylenecek kelam. Aşktan anlamayana yar olacağıma, yalnız kalırım vesselam.
Mutlu olmayı yarına bırakmak, karşıya geçmek için nehrin durmasını beklemeye benzer. Ve bilirsin, o nehir asla durmaz.
Kadınlar duyduklarına, erkekler gördüklerine âşık olurlar. O yüzden kadınlar makyaj yapar, erkekler yalan söyler.
Eğer bir gün çok büyük bir derdin olursa; Rabbine dönüp büyük bir derdim var deme. Derdine dönüp büyük bir Rabbim var de.
Bilmiyorum ne vardı saçlarında. Rüzgâr mı delice eserdi, gözlerim mi öyle görürdü yoksa. Saçlarını her hali hoşuma giderdi.
İçin temiz olmadıktan sonra, Hacı olmuşsun kaç para! Hırka, tespih, post, seccade güzel: Ama Mevla kanar mı bunlara? Ömer Hayyam
Beni anlamalısın. Çünkü ben kitap değilim, çünkü ben öldükten sonra kimse beni okuyamaz, yaşarken anlaşılmaya mecburum.
Bir gün duysan bittiğimi, tükendiğimi çıkıp gelsen uzaklardan korkulu ürkek… Bir incecik dal gibi üzerime eğilsen titreyerek.
Gelecekse beklenen, beklemek güzeldir. Özleyecekse özlenen, özlemek güzeldir. Ve sevecekse sevilen hayat her şeye bedeldir.
Ne zaman bu şehirden kaçıp gitme isteği gelse, bir köşeye oturup geçmesini bekliyorum. Gidersem dönmem çünkü biliyorum.
Can Yücel’e sormuşlar; “Neden hep baba sevgisiyle ilgili şiir yazıyorsunuz?” Can Yücel cevaplamış: Anne sevgisini anlatacak kadar şair olamadım.
Eski hayatıma dönmeye niyetim yok diyor Marla. Kendimi iyi hissetmek için bir cenaze evinde çalışıyordum, sırf nefes alıp vermekte oluşuma sevinmek için.
Çok kişi bir başka türlü kendine yalan. Çok kişi bir başka yalan, kendi türünde. Kiminin kültürü yoksunanlardan. Kimi de ahlaktan yoksun, kültüründe.
